Sen yeşiller içinde açan beyaz çiçek

Dağlardan yüzüme vuran hoş koku

Sen yolunu bulmaya çalışan kar suyu

Nereli bu rüzgâr, usulca boynundan geçmeden kayıp

Sulara meneviş serptim senin için

Bıldırcın neşeli akşamlarda

Gecenin ucunda yol aldım yalınayak

Kumral saçlarında yığılmış papatyalar

Gözlerin pınarlara kaynak, içim çöl

Kuruyor sana uzanmayan bağlar

Kâküllerinden başlar gün batımları sevdaya salınarak

Yanaklarının kuytusunda küçülüyor yalnızlığım

Dudaklarımın tünediği saçların olmasa

Yarım kalır dallara uzanan kumrular

Camların serinliği yarım kalır

Seni topladım uçsuz bucaksız göklerden

Yalvarırım çoğalt nazını yakamoza eşlik ediyor soluğun

Yıldızları vurdum, kuşlar uğul uğul

Alabildiğine açık denizim, sonsuz kere sana daldım

Y-üzme bilmiyorum

Seni düşlüyorum hasret koyu mavi

Seni düşünüyorum acımı severek

Sonum ne olursa olsun

Rıdvan Yıldız

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir