Özlem ile ölüm; İki karındaş hece Hayat bir bahr-i sefid, hayat çöl ve bir çile! Elbet sızılarımız çıkar birgün ayyuka. İntizam üzre atmaz her kalp …
Hayret Ağaçları
“Haksızlığı fark edince vicdanının iplerini kaybeden bir atlının gönlünden geçenler.”
Samimi Sırtlan
ne deli ne ibrahim çıkar kuyudan
utanmadan ip sarkıtan sırtlanı asmalı
Saflığa Dönüş
Ben Alpagu. Kısa hayâtımda şahsıma kabil-i icrâ ne varsa yaptım ama sâdece hâtır-âzar hâtırayı unutmakta muvaffak olamadım.
Delinin Ahvaline Agah Olmak
Müsellesin üç kenarı vâv elifle mimse Çözemez bu muammâyı cebirle hiç kimse *** Bir varmış İki yokmuş Yalanca civârın falanca yerinde Bir deli varmış mahâreti …
Üşüyen Bahçelerde Tutuşan Rüzgâr
Tepemde gün ışığı şarkıları çaldığında Parmaklarından uyku düşecek bir çocuğun Toprak kadar sustum, arsız sularda gövdem Değince aynalara alevli bir gülüşün Akan suyu çevirir ölümsüz …
Veryansın
Gecenin ucunda yol aldım yalınayak
Kumral saçlarında yığılmış papatyalar
Gözlerin pınarlara kaynak, içim çöl
Kuruyor sana uzanmayan bağlar
Rıdvan Yıldız, Veryansın isimli şiiri ile Dümen Dergi’de!