Tepe, İnsan’ın obadan kaçışıydı

İçini dinlemek için geldiği yerdi

Sesleri dindirmek için geldiği yerdi

Göğün aynasını eline aldı

Gürgen ağacının altına bağdaş kurdu

Toprağa iyice katılarak toprakla bir oldu

Toprak ıpıslaktı

Köklerini toprağın altına verdi

Gürgen, şimdi İnsan’ın geldiğini anlamıştı

Bir rüzgar esti

Gürgenin yaprakları birbirine çarptı

Ağaçlar işte böyle konuşurdu

İnsan ise susmaya tabiiydi

Şilan Arslanoğlu