yedi köyün delisini atmalı kuyuya

deli gömleğini kanıt getirmeli

kanıt, çünkü alıştıran sensin

kant’a ve insana

günlere ezelden gücenik,

âzer’e çırak deli

yonttu seni korkularından

zonklar ibrahim’i geceleri

seninse ağzını bıçak açmaz

samimi bir sırtlan gezer dudaklarında

başkalarını öptüğünde biraz serseri

umarsız çıkmaz sokaklarda

gözlerin kör bıçaklara gelmiş

alnında nazar boncukları

ne deli ne ibrahim çıkar kuyudan

utanmadan ip sarkıtan sırtlanı asmalı

Zehra Betül Bulat.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.