Mete Garip’e Bir Selam

Ölüm izimi boğana kadar

Bil daim dilimdesin

Güneşler doğar

Yürürdük taraftan haberdar gibi

Peşindeydik biri biz etmenin

Sen dedin yol biter mi ben dedim yürürsen

Gökteyse gözün ayağını çekme yerden

İçindeydik asi bir âlemin

Şimdi peşinden ıslık çalar gibi

Hikâyetin döner

Denizden başlamıştı taşmaya bileklerin

İnci olsa kıskanır derdi

Giden vakti bilen ozan

Ben gidene geçmiş derim eski ağza gelmem

Bana kalsa aydır beni senden sarsan

Bir de geceleyin gelip şu burcuma dalsan

Şakağımda beyazı öttürdüler

Gençliğimi sorar gibi

Bir omzum vardı seni severken

Cümle an dardı

Bahtımıza ak bir mendil dadanaydı

Kan olmazdı üstünde elinin

Sıvazlayamadım göğsünü veda ederken

Demiştim ahu içindedir

Barışık mıydın içinle

Durma sözüme tuz ek biraz

“Hedef yerin altında”

Başımızda bir müthiş andır

Ben de civardan toplarım dilimden ne çıkacaksa

Bir göz gibi üstümde

İradenin mutlakı

Soğukla sınadım bacaklarımı

Bunca yıl

Ve bayrak direğini bulmalı

Sanırsın üstüne beyazı örttüler

Ne menem örtüdür öyle acayip

Yakışık almaz bir an durursam

Hatırana kasıtlı küfre

İcabında topla tüfekle

Yürümekten cayarsam

Boşa koy bunu tabanım ayrı yerden

“Hedef yerin altında”

Ki esaslı bir ömürdür orada

Sözüme girecek kıran sabırsızdır esnesin

Ölüm dilimi boğana kadar

Bil daim izimdesin

Tarık Nazik