Unutmak geçmesi zor bir sur gibi bana. Mâ‘sûmiyetin yegâne yolu, saflığa dönüşün müstesnâ usûlü.

Saflığa dönüşün icrâ’sı kabil midir? Kâbîlse de tadını kimsenin sevmediği bu zehr-âbe-i lânet, insanın pekâlâ keyf-i hayâtını kaçırmaz mı?

Ben Alpagu. Kısa hayâtımda şahsıma kâbîl-i icrâ ne varsa yaptım; ama sâdece hâtır-âzar hâtırayı unutmakta muvaffak olamadım.

‘Aşk’ın hâtırasını unutmaya dâ’ima kifâyetsiz kaldım. Karşımda da hep gayr-i kâfi olduğumu buldum. Elimden cenâb-ı hakkın mu’âvenetini istemekten başka ne gelir?

‘Aşk ile hayât boyu tecrübemde tek sefer bilemedim niye hatâ-ver olduğumu. Hak aradım, hodkâm oldum. Hak-âşinâ olmayan ne bilir hak-cûy ile hodkâmlık yapanın farkını?

‘Aşk’ın ‘aşkını nefreylemek ne güç iştir! Kulak ver ey ‘aşk; zarûrî olmasa kim isterdi ‘aşk-ı derûna nefrîn-hân kesilmeyi?

Ben Alpagu. Ebedî hâtırası için ‘Aşk’a müteşekkir; ancak yoluna devam etmesi lâzım gelen Alpagu.

Oğuzhan Alpagu Ünal.

04/03/2021 05:33

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir