Kırılmış dostlukların hatırasına.

Bu asır elbet bir peygamberi hak etmedi

İbrahim’in baltası kırdı boynumuzu

Kırk kırıktan

Kırk ölü geyik aktı mazgallardan içeri

Oysa bir üzüm tanesi ezmekteydi parmaklarını

Daha mor ve nadan leylaklardan

O parmaklarla nasıl atarsın kırk düğümü

Kırk düğüm

Her biri kırk kapıya gardiyan

Tanrı dokunuşunun intikamı alınsın diye

Gül dalını kırmaktır niyetin

Goncaya bekçi eylenmiş kırk diken

Kırk diken

Kırk ırmağa korku salan

Fakat ne mümkün öfkeni ürkütmek

Öfken ki çağırır kırk atlıyı serin yamaçlardan

Kapak İllüstrasyonu: “Love Among the Ruins (Watercolour,1873)” , Edward Burne Jones